entamer

[ɑ̃tame]
verbe transitif Conjugaison

1.	[commencer à consommer]     بَدَأَ بِ (–َ)  qui a entamé le pain ?     مَنْ بَدَأَ بِتَناوُلِ الخُبْزِ؟  on entame une seconde bouteille ?     هَلْ نفْتَحُ قِنّينةً ثانيةً؟

2.	[entreprendre]     باشَرَ  entamer une conversation     اسْتَهَلَّ حَديثًا  entamer des négociations     باشَرَ مُفاوَضاتٍ  entamer un travail     باشَرَ عَمَﻻً